วันที่23กันยายน พ.ศ.2553 ขอให้แฟนพามาส่งที่วัดโดยได้พากันขับรถมอเตอร์ไซด์จากอนุสาวรีย์ชัยสมรภูมิโดยที่ไม่เคยทราบว่ามีรถของทางวัดจัดให้พาสาธุชนมาวัดในวันอาทิตย์และในวันที่มีงานบุญพิเศษ เรามาโดยที่ดิฉันได้เปิดดูอินเตอร์เนตดูเรื่องราวของวัดต่างๆแต่มาเปิดดูเรื่องราวของวัดพระธรรมกายเพราะสนใจเรื่องราวของรูปหล่อหลวงปู่ทองคำที่จะ อัญเชิญท่านเวียนรอบพระมหาธรรมกายเจดีย์และในวันนั้นจะมีการแจกเหรียญพระผู้ปราบมารด้วย พอได้เห็นคำว่า"พระผู้ปราบมาร"มันมีความรู้สึกว่าบอกไม่ถูกอยากจะไปตั้งแต่ที่ได้รับทราบเหมือนสิ่งที่เรารอคอยมาตั้งนานเราได้มาพบแล้ว ถามแฟนว่า"พ่อรู้จักมั๊ยวัดนี้อยากไปเหลือเกินอยากเห็นหลวงปู่สด"แล้วก็ลงมือค้นในอินเตอร์เนตว่าตั้งอยู่ไหนไปยังไง ก็ตกลงกันแล้วว่าขับมอเตอร์ไซด์ไป วันนั้นที่เราเข้าไปเอารถขับไปจอดข้างๆสภาธรรมกายเพราะเรายังไม่รู้จักเพราะดูกว้างใหญ่ไพศาล แต่เหมือนคุ้นๆเหมือนได้กลับมาบ้าน เข้าไปนั่งที่เขาปูสแลนสีเขียวๆไปข้างๆถามคนที่นั่งว่าขอนั่งหน่อยนะค่ะ ตอนนั้นได้ยินเสียงนำนั่งสมาธินึกว่าเขาเปิดเทปไม่ทราบว่าหลวงพ่อนำนั่งเสียงของหลวงพ่อกังวาลไพเราะมากๆ ก็พากันนั่งตามเสียงจนหมดเวลา มาทราบว่าท่านลงนำนั่งจริง ก็ตอนที่พิธีกรนำกราบและหลวงพ่อท่านให้พรเห็นท่านไกลๆ ตอนนั้นเข้ามาเองไม่ทราบธรรมเนียมใดๆเลย พิธีอัญเชิญรูปหล่อหลวงปู่ทองคำมีช่วงบ่ายเรารอคอยด้วยใจจดจ่อเพราะมาถึงตอนที่หลวงพ่อนำปฎิบัติธรรมพอดี อยู่ร่วมอัญเชิญหลวงปู่จนเสร็จด้วยความปลาบปลื้มใจ พอถึงเวลารับเหรียญพระผู้ปราบมารดีใจมากคนก็เยอะปกติไม่ชอบคนเยอะแต่วันนั้นใจสบายมีความสุขมาก กลับบ้านไปด้วยใจเบิกบาน นับตั้งแต่วันนั้นดิฉันไม่เคยให้พลาดงานบุญมาวัดวันอาทิตย์และเริ่มขยับมาวันปกติแม้จะอยู่ไม่ใกล้ มากับรถของวัดเป็นปีๆพอรู้ทางแล้วก็เริ่มมาเอง วัดสะอาดมีความเป็นระเบียบ มาร่วมทั้งงานบุญเล็กบุญใหญ่ คนที่บ้านก็สนับสนุนแม้ว่าเขาจะติดหน้าที่การงานแต่ก็ไม่เคยขัดเรื่องให้ดิฉันมาทำบุญเลย มาบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนล้านแรกแล้วก็อีกหลายครั้ง มีความรู้สึกผูกพันกับหมู่คณะมาก แม้จะมีอุปสรรคบ้างแต่จะไม่ท้อจะขอยืนหยัดเพื่อที่จะช่วย หลวงพ่อและหมู่คณะเราเพื่อพระพุทธศาสนาอันเป็นที่รักยิ่ง วันนี้ขอเล่าแค่นี้ก่อนนะค่ะ สวัสดีค่ะ
สาธุๆๆค่ะ
ตอบลบสาธุๆ
ตอบลบ